Gece korkunç fırtına vardı yine. Son 3 gündür uyuyamıyorum. Çadır sanki tepemize geçecekmiş gibi , uğultular , hışırtılı sesler. Korkutuyor, ürkütüyor. Çadırın içi buz gibi , artık soba bile kar etmiyor içeriyi ısıtmaya. Üzerimize en az 4 kat battaniye örtüyoruz ısınabilmek için. Böyle zamanlarda sıcak evimi ve yatağımı özlemiyorum desem yalan olur. Son 3 gündür bunun hayalini kuruyorum. Sıcak bir ev, sıcak bir yatak ve sessiz bir odada huzur dolu bir uyku. Banyo yapabilmek bile lüks oldu. Saçımız başımız leş gibi. Utanıyorum bu pislikle insan içine çıkmaya. Evimde yemek yapmayı özledim. Ev ortamında bulaşık yıkamayı özledim. Bir de canımdan çok sevdiğim oğlumu özledim. Oğlum benim, hayatımdaki en değerli varlığım, lanet ediyorum bu düzene bizi ayırdığı için. Son bir yılda çok az zaman ayırabildim sana. Ama sana söz, en yakın zamanda hiç ayrılmamacasına yanında olacağım. Birlikte mücadele edeceğiz hayata karşı. Unutma ki, her şey sizlerin geleceği için..
Bu düşüncelerle uykuya dalmışım. Sabah 9.30’da kalkıp Tuzla’da panele gittim. Çok yorgun ve uykusuzum. Nasıl dayanırım akşama kadar bilmiyordum.
ESP’nin düzenlediği bir paneldi. Marmaray, Çelmer, Tekel, UPS, Rimax işçilerinin yani, direnişteki işçilerle yapılan bir paneldi. UPS, Rimax ve Marmaray işçileri gelememişti panele. Tekel adına ben yaptım konuşmayı. Son bir yıllık mücadeleyi özetledim ve birleşik mücadele tek talebimiz. Bütün direnişleri aynı çatı altında birleştirmeden, diğer işçilerle birlikte mücadele etmeden başarılı olamayacağız. Bunlar bizim son bir yılda edindiğimiz tecrübelerimiz.
Panelden çıkıp çadıra geçtik bir hayli koşturmacalı bir gün oldu.Arkadaşlar sağolsunlar Taksim yürüyüşü için yardımcı oldular. Yürüyüş güzel geçmişti. Soğuğa rağmen inadına kalabalıktı. Metin ve Nedim İzmir’deki işçi arkadaşlarla görüşmeye gitti. Yarın toplantı yapıp İstanbul’a dönecekler. Çok yakın olmasa da , çok uzak olmadığını da biliyorum. HER ŞEY ÇOK GÜZEL OLACAK. Biliyorum…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder